„Zarówno w białoruskich, jak i podlaskich wierzeniach ludowych, obok młodych i pięknych rusałek występowały podobne istoty, tylko stare i brzydkie. Miały to być ponoć dusze starych kobiet, które zginęły w tragiczny sposób lub zapiły się na śmierć”...
… A wreszcie, niekiedy, raczej chyba dość sporadycznie, przypołudnica przybierała postać męską, przeważnie starego , ubranego na biało dziada, który również dusił żniwiarzy. W zależności od okolic nazywał się on „południk”, „żytnik”, „diabeł polny”, itp. …
… A wreszcie w wierzeniach ludowych duchy domowe mogły wykonywać cały szereg czynności gospodarczych….
… Zdarzały się też wypadki zaduszenia czarownicy przez diabła w czasie śledztwa, by nie dopuścić do złożenia przez nią zeznań. Wszelkie wypadki nagłej śmierci podczas tortur tłumaczono sobie czartowskimi sprawkami.”
                                                                                                       Fragment książki